18
1 Yahve'den Yeremya'ya gelen söz şöyleydi:
2 “Kalk, çömlekçinin evine in, orada sana sözlerimi işittireceğim.”
3 O zaman çömlekçinin evine indim, işte, çarklar üzerinde bir şey yapıyordu.
4 Çömlekçinin yaptığı kil kap çömlekçinin elinde bozulunca, çömlekçi hoşuna giden ondan yeniden başka bir kap yaptı.
5 O zaman Yahve'nin sözü bana geldi ve şöyle dedi:
6 “Ey İsrael evi, size bu çömlekçinin yaptığı gibi yapamaz mıyım?” Yahve şöyle diyor: “İşte, kil çömlekçinin elinde nasılsa, siz de benim elimde öylesiniz, ey İsrael evi.
7 Bir ulustan ve bir krallıktan, onu söküp yıkmak ve yok etmek için söz ettiğim anda,
8 Eğer hakkında konuştuğum ulus kötülüğünden dönerse, onlara yapmayı düşündüğüm kötülükten tövbe ederim.
9 Bir ulustan ve bir krallıktan, onu kurup dikmek için söz ettiğim anda,
10 Eğer gözümde kötü olanı yaparlarsa, sözümü dinlemezlerse, onlara iyilik edeceğimi söylediğim iyilikten tövbe ederim.
11 “Şimdi Yahuda halkına ve Yeruşalem sakinlerine söyleyip de, ‘Yahve şöyle diyor: ‘İşte, size kötülük tasarlıyorum, size karşı bir düzen kuruyorum. Şimdi herkes kötü yolundan dönsün, yollarınızı ve işlerinizi düzeltin.’
12 Ama onlar, ‘Boşuna,’ diyorlar. 'Çünkü biz kendi tasarılarımızın ardından yürüyeceğiz ve her birimiz yüreğimizin inatçılığının peşinden gideceğiz.'”
13 Bu yüzden Yahve şöyle diyor:
“Şimdi ulusların arasında sorun,
‘Böyle şeyleri kim duymuştur?’
İsrael’in el değmemiş kızı çok korkunç bir şey yaptı.
14 Lübnan’ın karı kırın kayasından tükenecek mi?
Uzaktan akan soğuk sular kuruyacak mı?
15 Çünkü halkım beni unuttu.
Yalancı ilâhlara buhur yaktılar.
Yapılmamış, sapa yollarda yürümek üzere,
Eski patikalarda, kendi yollarında tökezlettiler ki,
16 Onların ülkesini şaşkınlık,
Ve sürekli ıslık konusu yapsınlar.
Oradan geçen herkes şaşacak ve başını sallayacak.
17 Düşman önünde onları doğu rüzgârı gibi dağıtacağım.
Felaket gününde onlara yüz değil, arka göstereceğim.
18 O zaman şöyle dediler, “Gelin! Yeremya’ya karşı düzenler tasarlayalım; çünkü yasa kâhinden, öğüt bilgeden, söz peygamberden kaybolmaz. Gelin, onu dille vuralım, sözlerinden hiçbirine kulak vermeyelim.”
19 Bana kulak ver, ey Yahve,
Ve benimle çekişenlerin sözünü duy.
20 İyiliğe karşı kötülük mü verilmeli ?
Çünkü canım için çukur kazdılar.
Seni gazabını onlardan döndürmek üzere
Onlar için iyi söz söyleyeyim diye,
Senin önünde nasıl durduğumu hatırla.
21 Bu yüzden çocuklarını kıtlığa teslim et,
Ve onları kılıcın eline teslim et.
Karıları çocuksuz ve dul kalsın.
Erkekleri öldürülsün,
Ve gençleri savaşta kılıçla vurulsun.
22 Sen üzerlerine ansızın bir ordu getirince,
Evlerinden çığlık duyulsun;
Çünkü beni tutmak için çukur kazdılar,
Ve ayaklarım için gizli tuzaklar.
23 Ancak, ey Yahve, beni öldürmek için onların bana karşı olan bütün niyetlerini biliyorsun.
Suçlarını bağışlama.
Önünde günahlarını silme,
Önünde devrilsinler.
Öfken zamanında onlarla ilgilen.