1 Yahve bana gösterdi ve işte, Babil Kralı Nebukadnetsar, Yahuda Kralı Yehoyakim oğlu Yekonya'yı ve Yahuda beylerini, zanaatkârları ve demircileri Yeruşalem'den sürgün edip Babil'e götürdükten sonra, Yahve'nin tapınağının önüne konmuş iki sepet incir vardı. 2 Bir sepette, ilk olgunlaşmış incirler gibi çok iyi incirler vardı; öbür sepette ise yenmeyecek kadar kötü, çok kötü incirler vardı.

3 O zaman Yahve bana, “Ne görüyorsun, Yeremya?” diye sordu.

“İncirler” dedim. “İyi incirler çok iyi, kötüler ise yenmeyecek kadar çok kötü.”

4 Yahve'nin sözü bana geldi ve şöyle dedi: 5 “İsrael'in Tanrısı Yahve şöyle diyor: ‘Bu iyi incirler gibi, bu yerden Keldaniler ülkesine gönderdiğim Yahuda sürgünlerine de iyi sayacağım. 6 Çünkü gözlerimi iyilik için onların üzerinde olacak ve onları bu ülkeye geri getireceğim. Onları bina edeceğim, yıkmayacağım. Onları dikeceğim, sökmeyeceğim. 7 Onlara, beni, Yahve olduğumu bilmeleri için yürek vereceğim. Onlar benim halkım olacak, ben de onların Tanrısı olacağım. Çünkü bütün yürekleriyle bana dönecekler.

8 “ ‘Yenmeyecek kadar çok kötü olan incirler gibi,’ gerçekten de diyor Yahve, ‘Yahuda Kralı Sidkiya'yı, onun beylerini, bu diyarda Yeruşalem'in kalanını ve Mısır ülkesinde oturanları da öyle teslim edeceğim. 9 Kötülük için, onları yeryüzünün bütün krallıkları arasında oradan oraya savrulmaya, onları süreceğim her yerde utanç, özdeyiş, alay konusu ve lanetlik olmaya teslim edeceğim. 10 Kendilerine ve atalarına verdiğim ülkeden yok olana dek onların arasına kılıç, kıtlık ve salgın hastalık göndereceğim.'”