AĞITLAR
1
1 İnsanlarla dolu olan kent,
Nasıl da yapayalnız oturuyor!
Uluslar arasında büyük olan,
Dul kadın gibi oldu!
Ülkeler arasında bey olan
Köle oldu!
2 Geceleyin acı acı ağlıyor.
Gözyaşları yanaklarında.
Bütün sevgilileri arasında
Onu teselli eden yok.
Bütün dostları ona hainlik etti.
Ona düşman oldular.
3 Yahuda sıkıntı çekmek,
Ve ağır kölelik etmek için sürgüne gitti.
Uluslar arasında oturuyor.
Rahat bulamıyor.
Sıkıntısında bütün zulmedenleri ona yetişti.
4 Siyon yolları yas tutuyor,
Çünkü kimse kutsal toplantıya gelmiyor.
Bütün kapıları ıssız.
Kâhinleri inliyor.
El değmemiş kızları sıkıntıda,
Kendisi de acı içinde.
5 Düşmanları baş oldu.
Düşmanlarının işi yolunda;
Çünkü Yahve, günahlarının çokluğu yüzünden onu sıkıntıya soktu.
Yavruları düşmanın önünde sürgüne gitti.
6 Siyon kızının bütün görkemi kendisinden ayrıldı.
Beyleri otlak bulamayan geyiklere döndüler.
Kovalayanın önünde güçsüz kaldılar.
7 Yeruşalem, sıkıntı ve sefalet günlerinde,
Eski günlerindeki bütün güzel şeylerini hatırlıyor;
Onun halkı düşmanın eline düştüğünde ve kimse ona yardım etmediğinde,
Düşmanlar onu gördüler.
Onun kimsesizliğiyle alay ettiler.
8 Yeruşalem büyük günah işledi.
Bu yüzden kirli oldu.
Ona saygı gösterenlerin hepsi onu hor görüyor,
Çünkü çıplaklığını gördüler.
Evet, inliyor ve arkasını dönüyor.
9 Kirliliği eteklerindeydi.
Kendi sonunu hatırlamadı.
Bu yüzden aşağı inmesi şaşılacak şeydi.
Teselli edeni yok.
“Ey Yahve, sıkıntımı gör;
Çünkü düşman kendini yüceltti.”
10 Düşman elini onun bütün güzel şeyleri üzerine uzattı;
Çünkü ulusların kendi kutsal yerine girdiğini gördü,
Onlar hakkında senin topluluğuna girmesinler diye buyurmuştun.
11 Bütün halkı inliyor.
Ekmek arıyor.
Canlarını ferahlatmak için güzel şeylerini yiyecek için verdiler.
“Bak, ey Yahve, ve gör,
Çünkü sefil oldum.”
12 “Sizin için önemsiz mi bu,
Ey bütün sizler, yoldan geçenler?
Bakın ve görün, benim başıma gelen,
Yahve'nin kızgın öfkesi gününde beni sıkıntıya soktuğu sıkıntı gibi
Bir sıkıntı var mı?
13 “Yukarıdan kemiklerime ateş gönderdi,
Ve onlara karşı galip geldi.
Ayaklarım için ağ serdi.
Beni geri çevirdi.
Beni harap etti ve bütün gün baygınım.
14 “Günahlarımın boyunduruğu onun eliyle bağlandı.
Birbirine kenetlendiler.
Boynuma çıktılar.
Gücümü tüketti.
Karşı durmaya gücüm yetmeyenlerin ellerine Efendi beni teslim etti.
15 “Efendi içimdeki bütün yiğitlerimi hiçe saydı.
Gençlerimi kırıp geçirmek için bana karşı heybetli bir topluluk çağırdı.
Efendi, Yahuda'nın el değmemiş kızını üzüm sıkma teknesinde çiğnedi.
16 “Bunlardan dolayı ağlıyorum.
Gözüm, gözüm yaşlar akıtıyor,
Çünkü canımı ferahlatacak olan tesellici benden uzak.
Çocuklarım harap oldu,
Çünkü düşman galip geldi.”
17 Siyon ellerini açtı.
Onu teselli eden yok.
Yahve, Yakov hakkında,
Çevresindekiler ona düşman olsunlar diye buyurdu.
Yeruşalem onların arasında kirli bir şey oldu.
18 “Yahve adildir,
Çünkü buyruğuna karşı isyan ettim.
Lütfen, ey bütün halklar,
Dinleyin ve üzüntümü görün.
El değmemiş kızlarım ve gençlerim sürgüne gittiler.
19 “Sevgililerimi çağırdım,
Ama onlar beni aldattılar.
Canlarını tazelemek için kendilerine yiyecek ararken,
Kâhinlerim ve ihtiyarlarım kentte ruhlarını teslim ettiler.
20 “Bak, ey Yahve; çünkü sıkıntıdayım.
Yüreğim sıkılıyor.
Yüreğim içimde dönüyor,
Çünkü ağır bir şekilde isyan ettim.
Dışarıda kılıç yoksun bırakmada.
Evde ölüm gibi.
21 “İnlediğimi duydular.
Beni teselli eden yok.
Bütün düşmanlarım sıkıntımı duydu.
Bunu yaptığın için seviniyorlar.
İlan ettiğin günü getireceksin,
Ve onlar da benim gibi olacaklar.
22 “Onların bütün kötülükleri senin önüne gelsin.
Bütün günahlarım için bana yaptığını onlara da yap.
Çünkü iniltilerim çok,
Yüreğim de baygın.