25
Xudani medhiyileydighan, axirqi zamandiki naxsha
1 Perwerdigar, Sen méning Xudayim;
Men Séni üstün dep medhiyileymen,
Men Séning namingni mubarekleymen,
Chünki Sen karamet ishlarni,
Sadiqliq we heqiqet ichide qedimdin buyan qelbingge pükkenliringni beja keltürgensen.
2 Chünki Sen sheherni xarabilik,
Qel’e-qorghanliq yurtni xarab,
Yatlarning ordisini sheher bolalmas qilghansen,
U ikkinchi hergiz qurulmaydu.
3 Shunga héliqi küchlük xelq Séni ulughlaydu,
Esheddiy ellerning héliqi shehiri Sendin qorqidu;
4-5 Chünki Sen miskinlerge qorghan,
Yoqsullarning derdi-hajitige qorghan,
Boran’gha dalda,
Issiqqa saye bolghansen;
Chünki esheddiylerning zerbe dolquni tamgha urulghan borandek,
Qaghjiraq yerni basqan issiq hawadek boldi.
Biraq issiq hawa bulut sayisi bilen tosulghandek,
Sen yatlarning chuqan-sürenlirini peseytisen;
Esheddiylerning ghelibe naxshisi pes qilinidu.
6 We mushu taghda samawi qoshunlarning Serdari bolghan Perwerdigar barliq qowmlar üchün ziyapet qilidu —
Mayliq yémeklikler,
Süzdürülgen kona sharablar,
Yiliki toq mayliq yémeklikler,
Süzdürülgen, yaxshi saqlan’ghan kona sharablardin bolghan ziyapet bolidu;
7 We U mushu taghda hemme qowmlarni yapidighan chümperdini,
Barliq ellerni yapidighan yapquchni yoqitidu;
8 U ölümni menggüge yutup yoqitidu!
Reb Perwerdigar herbir yüzdiki yashlarni sürtiwétidu;
Pütkül yer-zémin aldida Öz xelqining shermendilikini élip tashlaydu;
Chünki Perwerdigar shundaq éytqan.
9 We shu künide déyiliduki: —
«Mana, Xudayimiz mushu, biz Uninggha telmürüp kelgen,
U bizni qutquzidu;
Mana, mushu Perwerdigardur, biz Uninggha telmürüp kelgen,
Biz shadlinip Uning nijat-qutuldurushidin xursen bolimiz».
10 Chünki mushu taghqa Perwerdigarning qoli qonup turidu;
We saman azgalda tézek bilen cheylen’gendek, Moab Uning putliri astida cheylinidu;
11 Moab ashu tézeklik azgaldin üzüp chiqish üchün qolini kéridu,
Biraq uning qoli chéwer bolghini bilen, Reb uning tekebburluqini pes qilidu.
12 U sépilliringning égiz mudapielik qorghanlirini ghulitip,
Yer bilen yeksan qilip,
Topa-changgha aylanduridu.