62
62-küy •••• Xudani telmürüp kütüsh
1 Neghmichilerning béshi Yedutun’gha tapshurulghan, Dawut yazghan küy: —
Jénim Xudaghila qarap sükütte kütidu;
Méning nijatliqim uningdindur.
2 Peqet Ula méning qoram téshim we méning nijatliqim,
Méning yuqiri qorghinimdur;
Men unchilik tewrinip ketmeymen.
3 Siler qachan’ghiche shu ajiz bir insan’gha hujum qilisiler?
Hemminglar qingghiyip qalghan tamni,
Irghanglap qalghan qashani ghulatqandek, uni ghulatmaqchisiler?
4 Uni shöhret-heywitidin chüshürüwétishtin bashqa, ularning héch mesliheti yoqtur;
Yalghanchiliqlardin xursen ular;
Aghzida bext tiligini bilen,
Ular ichide lenet oquydu.
Sélah.
5 I jénim, Xudaghila qarap sükütte kütkin;
Chünki méning ümidim Uningdindur.
6 Peqet U méning qoram téshim hem méning nijatliqim,
Méning yuqiri qorghinimdur;
Men tewrinip ketmeymen.
7 Nijatliqim hem shan-shöhritim Xudagha baghliqtur;
Méning küchüm bolghan qoram tash, méning panahgahim Xudadidur.
8 I xalayiq, Uninggha herdaim tayininglar!
Uning aldida ich-baghringlarni tökünglar;
Xuda bizning panahgahimizdur!
Sélah.
9 Addiy bendiler peqet bir tiniq,
Ésilzadilermu bir aldam söz xalas;
Tarazigha sélinsa ularning qilche salmiqi yoq,
Bir tiniqtinmu yéniktur.
10 Zomigerlikke tayanmanglar;
Bulangchiliqtin xam xiyal qilmanglar,
Bayliqlar awusimu, bulargha könglünglarni qoymanglar;
11 Xuda bir qétim éytqanki,
Mundaq déginini ikki qétim anglidimki: —
«Küch-qudret Xudagha mensuptur».
12 Hem i Reb, Sanga özgermes muhebbetmu mensuptur;
Chünki Sen herbir kishige öz emilige yarisha qayturisen.