2
لَنگ و مُنڈێن مردێئے دْرهبکشی
(مَتّا 9:1–8؛ لوکا 5:17–26)
1 لهتێن رۆچا و رَند، ایسّا پدا کَپَرناهوما آتک و اے هبر شِنگ و تالان بوت که آ لۆگا اِنت.
2 گڑا، همینکدر مردم آتک و مُچّ بوت که لۆگئے دپا اۆشتگئے جاگه هم نێست‌اَت. ایسّا هُدائے هبران مهلوکا درس و سَبک دئیگا اَت.
3 هما دمانا، چار مردم یک لَنگ و مُنڈێن مردے آییئے کِرّا آرگا اَت،
4 بله چه مردمانی بازێن مُچّیا، مُنڈِش ایسّائے نزّیکا آورت نکرت. پمێشکا، لۆگئے سرا سر کپتنت، لۆگئے سرِش ٹُنگ کرت و مُنڈِش گۆن نِپادا، جَهل اێر دات.
5 ایسّایا که آیانی سِتک و باور دیست، گۆن لَنگا گوَشتی: «او منی چُکّ! تئیی گناه بَکشگ بوتنت.»
6 بله شَریَتئے لهتێن زانۆگر که اۆدا نِشتگ‌اَت، وتی دلا گوَشتِش:
7 «آ په چے چُشَ گوَشیت؟ اے کُپرے. اَبێد چه هُدائے جندا، دگه کَسّ گناهان بَکشتَ نکنت.»
8 هرچے که آیانی دلا اَت، ایسّایا هما دمانا مارت و گوَشتی: «شما په چے وتی دلا چُشێن هئیالَ کنێت.
9 وت بگوَشێت، گۆن اے لَنگا کجام هبر آسانتر اِنت: ‹تئیی گناه بَکشگ بوتگ‌اَنت› یا: ‹پاد آ، وتی نِپادان بزور و برئو›؟
10 بله من پمێشکا اے هبر کرت تان شما بزانێت، من که انسانئے چُکّ آن، منا اے دنیایا گناهانی پهِلّ کنگئے واک و اِهتیار هست.» پدا گۆن آ لَنگا گوَشتی:
11 «ترا گوَشان، پاد آ، وتی نِپادان بزور و لۆگا برئو.»
12 گڑا مرد سجّهێنانی دێما پاد آتک، وتی نِپادی زرتنت و ڈنّا شت. سجّهێن مردم هئیران بوتنت، هُدااِش ستا کرت و ساڑات و گوَشتِش: «ما چُشێن کار هچبر ندیستگ‌اَت.»
لاویئے لۆٹاێنگ
(مَتّا 9:9–13؛ لوکا 5:27–32)
13 ایسّا، پدا گوَرمئے لَمبا شت. مردمانی مزنێن رُمبے آییئے کِرّا آتک، ایسّایا آ مردم تالیم داتنت.
14 اَنچش که ایسّا راها رئوگا اَت، هَلْپیئے چُکّ لاوی‌ای دیست که سُنگ و مالیات گِرگئے جاگها نِشتگ‌اَت. گۆن آییا گوَشتی: «بیا، منی رَندگیریا بکن.» آ پاد آتک و ایسّائے همراه بوت.
15 وهدے ایسّا لاویئے لۆگا په ورگا نِشتگ‌اَت، دگه بازێن سُنگی و مالیاتگیر و گُنهکارێن مردمے گۆن ایسّا و آییئے مریدان نان ورگا اَت. چیا که بازێنے آییئے مَنّۆک اَت.
16 شَریَتئےپَریسی زانۆگران، وهدے ایسّا گۆن اے ڈئولێن مردمان یکجاه ورگا دیست، گۆن ایسّائے مریدان گوَشتِش: «آ چیا گۆن سُنگی و گُنهکاران هۆر نِشتگ و ورگا اِنت؟»
17 اے هبرانی اِشکنگا رَند، ایسّایا گوَشت: «دْراه و سلامتێن مردمان، داکتر پکار نه‌اِنت، نادْراهان داکتر پکار اِنت. من په پهرێزکاران نئیاتکگان، گُنهکارانی لۆٹگ و گوانک جنَگا آتکگان.»
رۆچگئے بارئوا
(مَتّا 9:14–17؛ لوکا 5:33–39)
18 یَهیائے مرید و پَریسی رۆچگ اتنت. نون مردم ایسّائے کِرّا آتکنت و جُستِش کرت: «چیا یَهیا و پَریسیانی مرید رۆچگَ دارنت، بله تئیی مرید رۆچگَ نبنت؟»
19 ایسّایا گۆن مِسالێا پَسّئو دات: «سور و آرۆسئے مهمان، تان سالۆنک نِشتگ، رۆچگ بوتَ کننت؟ نه، تانکه سالۆنک گۆن آیان گۆن اِنت، رۆچگَ نبنت.
20 بله آ رۆچَ کئیت که سالۆنک چه آیان جِتا کنگَ بیت، گڑا آ رۆچگَ دارنت.
21 هچکَس چه نۆکێن گُدێا چُنڈے ندرّیت و کوَهنێن پَشکا پَچّ و پینگَ نجنت، چیا که نۆکێن گُدئے پَچّ نزَّ کئیت و کوَهنێن پَشکا گێشترَ دِرّیت.
22 هچکَس هم نۆکێن شرابا، کوَهنێن زِکّان مانَ نکنت، چیا که نۆکێن شراب، زِکّانَ تْراکێنیت و دِرّیت. زِکّ و شراب، هر دو زئوالَ بنت. نۆکێن شرابا، نۆکێن زِکّان مانَ کننت.»
ایسّا شَبَّتئے واجه و واهند اِنت
(مَتّا 12:1–8؛ لوکا 6:1–5)
23 شَبَّتئے رۆچێا، ایسّا چه گندمی کِشارانی تۆکا گوَزگا اَت. آییئے مریدان راه رئواجکا چه آ کِشاران لهتێن هۆشگ سِست.
24 پَریسیان گۆن ایسّایا گوَشت: «بچار، چیا تئیی مرید شَبَّتئے رۆچا اَنچێن کارَ کننت که رئوا نه‌اِنت؟»
25 ایسّایا گوَشت: «زانا، شما نئوانتگ، وهدے داوود و آییئے همراه شدیگ بوتنت و آیان چیزّے په ورگا نێست‌اَت، گڑا داوودا چے کرت؟
26 مسترێن دینی پێشوا آبیاتارئے زمانگا، داوود هُدائے پاکێن لۆگا شت و وت گۆن همراهان هُدائے ناما هما هئیراتی و پاکوَنڈێن نانِش وارتنت که، اَبێد چه دینی پێشوایان دگه هچکَسا آیانی ورگئے هَکّ نێست‌اَت.»
27 پدا، گۆن آیان گوَشتی: «هُدایا شَبَّتئے رۆچ په مردمان پێدا کرتگ، مردم په شَبَّتئے رۆچا پێدا نکرتگ‌اَنت.
28 پمێشکا، من که انسانئے چُکّ آن، منا شَبَّتئے رۆچئے اِهتیار هم هست.»