भाग ङ्हिं
42
भजनमैं ४२—७२
 
ओ ङए सो, क्हि तले आतोंल?
क्वे प्रिंब्मैंए चिबै ल्हागिर कोराए च्हमैंइ प्रिंबै मस्किल* घ्रि
फोइ क्यु पिसि स्योंर्बै क्यु म्हैब् धोंले,
ओ परमेश्‍वर, ङए सोज्यै या क्हिन् म्हैरिमुँ।
क्हि खोंयोंन् बिलै तरिबै परमेश्‍वरने खोंयों त्होनेब् ङ्‍हे बिसि
ङए सोइ क्हिलाइन म्हैरिमुँ।
ङए मिग्लि त्हिंयाँ म्हुँइँस ङए चबै सै तइमुँ,
छाब् म्रोंमा ङए शत्तुरमैंइ “क्हिए परमेश्‍वर खनिर मुँ?”
बिसि खोंयोंन् बिलै ङलाइ प्ह्ररिम्।
सैं तोंदै धन्यबाद पिंबै म्हिमैंए चिब ङ तल।
छतसि परमेश्‍वरए मिं क्वेबर ह्‍याबै ल्हें म्हिमैंने क्ह्रिसि
ङइ चमैंलाइ परमेश्‍वरए धिंउँइँ बोब्रें लमल।
चु ताँमैं मैंरिमा ङए सैं बेल्‍ले नम्।
 
ओ ङए सो, क्हि तले आतोंल?
धै ङए खों न्होंर क्हि तले च्हतर्लै आदेल?
क्हिए आशा परमेश्‍वरने थेंन्;
तलेबिस्याँ खी ङलाइ मुक्‍ति पिंबै परमेश्‍वर ग।
छतसि ङ अझै खीलाइन थेब् लब्मुँ।
 
ङए सैं आतों।
छतसि ङइ यर्दन स्यों नेरो हेर्मोन कोंमैंए ह्‍युलउँइँले
धै मिसारए कोंउँइँले क्हिलाइन मैंम्।
मा ङ्युँइए क्यु प्ल्होंइ खमा
क्हिए ताँन् क्युए भेल्गमैं नेरो मा ङ्युँइर्बै क्युमैंइ ङए सैं खैता-खैता ङ्हाँन् लवाइमुँ।
 
दिलेया याहवेहए खोंयोंइ आनुबै म्हाँया त्हिंयाँर ङने तमुँ,
धै म्हुँइँसर खीए मिंर भजनमैं प्रिंसि
ङलाइ छ्ह पिंबै परमेश्‍वरने ङइ प्राथना लम्।
ङए परमेश्‍वरने, ङ लोबै पाराने, ङइ बिम्:
“क्हिजी तले ङ म्‍लेल?
शत्तुरमैंइ क्र ओल् आपिंसि
ङ तले न्हुँ लसि प्ररिल् त्हुइमुँ?”
10 ङए ह्रिबमैंर सेलाँइ थोसि घा तब् धोंले
ङए शत्तुरमैंइ ङलाइ प्ह्रम्,
धै चमैंइ त्हिंइतिमिन् ङने बिरिम्,
“क्हिए परमेश्‍वर खनिर मुँ?”
 
11 ओ ङए सो, क्हि तले आतोंल?
धै ङए खों न्होंर क्हि तले च्हतर्ले आदेल?
क्हिए आशा परमेश्‍वरने थेंन्;
तलेबिस्याँ खी ङलाइ मुक्‍ति पिंबै परमेश्‍वर ग।
छतसि ङ अझै खीलाइन थेब् लब्मुँ।
* 42: 42:0 मस्किलए मतलब पक्‍का था आरे, दिलेया ज्ञान बुद्धि पिंबै क्वे मुँलै।