17
नाव लायेल बायकु
ज्यान पासाण जा हात हेरोगदुता फाय हात वाटका एता ता माय रेन एक आवीन माहु केयो, “न्या आव, मुठलो हियोर जो मोकतास नेदी हेऱ्यी बोह रेनीह, मी ती सिनालो केरनारीन डेंड तुवाह देखाडुह। ज्यी हेऱ्या दुनियान राजा सिनालो किरेल एता, एने दुनियान माणहे तीन सिनालान दारा केरीन खोवाय जायेल एता।”
ज्यान पासाण पुरी रिती से जीव माहु ताबाम केऱ्यो, एने हेरोगदुत माहु एक जेंगला माय ली गीयो। ता मी रातला फाड़का पेरीन खाराब जेनवेरा पोर एक बायकुह बोह रियेल दिख्यो; ता पोर बोगवानान चिहटान नावाह आखी जागी लिखेल एतो एने जेनवेरान हात मुंड एने दोह हिंग एता। ती बायकु जामण्या एने रातला फाड़का पिर रियेल एती, एने ती होनान एने हिरामोतीन गेयणा माय हिंगराय रियेल एती, एने तीन आथा माय एक होनान सिंगुल ईतो। तो खाराब वोस्तु एने सिनालान एठा पोणा केरीन बोरायेल ईतो। तीन निंडालो पोर ज्यो नाव लिखेल एतो: “मालमात, मोटलो बाबिलोन सिनालो केरनारान एने देरतीन खाराब वोस्तुन आहख।” एने मी ती बायकुह बोगवानान माणहान लुय एने यीशुन केरता माराय जायेल एता।
जेवी मी तीह दिख्यो तेवी मी पुरी रिती से बोंगलाय गीयो। तेवी तो हेरोगदुत माहु केयो, “तु काहा बोंगलाह? मी हात मुंड एने दोह हिंगवाला जेनवेराह एने ता पोर बोहणारी बायकुन मालमात तुवाह केह।” जो जेनवार तु दिखेल हे, तो पेल केवी तीबी जिवतालो एतो पुण एवी जिवतालो नाह सोतो; तीबी तो नेरेग कुंड माय रेन बाहेर निकली तेवी तान नास एय जाय। दुनियान सुरवाती रेन जा माणहान नाव जीवणान पुस्तेक माय लेखाय नाह गीयो, ता जेनवेराह जो पेल जिवतालो एतो पुण एवी जिवतालो नाह सोतो, पुण तो पोशो आवण्यो हे, ज्यो देखीन दुनियान आखा माणहे बोंगलाय जाती।
ज्यो सोमेजणेन केरता इकेल एने बुद्दी जुवी। ता हात मुंड हात बोयड़ा हेते, जा पोर ती बायकु बोह रेनीह। एने ता हात राजा बी हेते: 10 ता माय रेन पाच राजा पोड़ जायेल हेते, एक राजा एवी बी राज केरने बाजरिनोह, एने दुसरो एक एवी वोर आवो नाह, एने जेवी तो आवी; तेवी थोड़ीक वार ने केरता राज केरी। 11 एने तो जेनवेर एक टेम माय जिवतालो एतो, पुण एवी जिवतालो नाह सोतो, जो ता हात राजा माय रेन एक हे तान बी नास एण्यो हे।
12 “दोह हिंग जा तु दिखेल ईतो, ता दोह राजा हेते, जा एवी वोर तान राज केरनेन सुरवात नाह किरेल सोता, पुण ताह जेनवारा हेऱ्यो थोड़ीक वार राज केरनेन केरता आदिकार आपाय जाय। 13 ता आखा राजा एक मोन एती, एने ता आप आपणी ताकेत एने आदिकार जेनवेराह आपती। 14 ता आखा मेंड्रान विरोद माय लेड़ाय केरती, पुण मेंड्रो तान हादाड़ील, निवाड़ेल, एने बोरहावाला चेलाह टुलो केरीन ताह आरवी देय, काहाकाय तो मालीक ने मालीक एने राजान राजा हे।”
15 तेवी हेरोगदुत माहु केयो, “जी नेदी हेऱ्यो तु सिनालो केरनार बायकुह बोह रियेल दिखेल हे, तो देस, माणहे, गेराणो, एने बाषान टुलो हे।” 16 जा दोह हिंग एने जेनवेराह तु दिखेल ईतो; ता एने जेनवेर ती सिनालो केरनार बायकुह कुयराय केरीन ती फाय रेन आखो काय सांडाड़ लेती एने तिह उगड़ी केर देती; एने ता तीन सेरीराह खाय जाती एने तीह आक्‍ठा माय हेलगाड़ देती। 17 बोगवान तान वात पुरो केरनेन केरता ता आखाह एक मोन किर दियेल हे, तान मोना माय ज्योच बोहाड़ दियेल हे काय ता जाह वोर बोगवानान कियेल वात पुरी नाह एय जात, ताह वोर राज केरनेन आप आपणो आदिकार ता जेनवेराह राज होप देय।
18 “जी बायकुह तु दिखेल ईतो, तो मोटलो हियोर हे एने आखी दुनियान राजा पोर राज किरेह।”
17:3 17:3 प्रकाशितवाक्य 13:1 17:8 17:8 प्रकाशितवाक्य 11:7