۱  پس ایوب در جواب گفت: ۲  «به درستی که شما قوم هستید، و حکمت با شما خواهد مرد. ۳  لیکن مرا نیز مثل شما فهم هست، و از شما کمتر نیستم. و کیست که مثل این چیزها را نمی داند؟ ۴  برای رفیق خود مسخره گردیده‌ام. کسی‌که خدا را خوانده است و او رامستجاب فرموده، مرد عادل و کامل، مسخره شده است. ۵  در افکار آسودگان، برای مصیبت اهانت است. مهیا شده برای هرکه پایش بلغزد. ۶  خیمه های دزدان به سلامت است و آنانی که خدا را غضبناک می‌سازند ایمن هستند، که خدای خود را در دست خود می‌آورند.

۷  «لیکن الان از بهایم بپرس و تو را تعلیم خواهند داد. و از مرغان هوا و برایت بیان خواهندنمود. ۸  یا به زمین سخن بران و تو را تعلیم خواهدداد، و ماهیان دریا به تو خبر خواهند رسانید. ۹  کیست که از جمیع این چیزها نمی فهمد که دست خداوند آنها را به‌جا آورده است، ۱۰  که جان جمیع زندگان در دست وی است، و روح جمیع افراد بشر؟ ۱۱  آیا گوش سخنان رانمی آزماید، چنانکه کام خوراک خود رامی چشد؟ ۱۲  نزد پیران حکمت است، و عمردراز فطانت می‌باشد. ۱۳  لیکن حکمت و کبریایی نزد وی است. مشورت و فطانت از آن او است. ۱۴  اینک او منهدم می‌سازد و نمی توان بنا نمود. انسان را می‌بندد و نمی توان گشود. ۱۵  اینک آبهارا باز می‌دارد و خشک می‌شود، و آنها را رهامی کند و زمین را واژگون می‌سازد. ۱۶  قوت ووجود نزد وی است. فریبنده و فریب خورده از آن او است. ۱۷  مشیران را غارت زده می‌رباید، وحاکمان را احمق می‌گرداند. ۱۸  بند پادشاهان را می گشاید و در کمر ایشان کمربند می‌بندد. ۱۹  کاهنان را غارت زده می‌رباید، و زورآوران راسرنگون می‌سازد. ۲۰  بلاغت معتمدین را نابودمی گرداند، و فهم پیران را برمی دارد. ۲۱  اهانت رابر نجیبان می‌ریزد و کمربند مقتدران را سست می‌گرداند. ۲۲  چیزهای عمیق را از تاریکی منکشف می‌سازد، و سایه موت را به روشنایی بیرون می‌آورد. ۲۳  امت‌ها را ترقی می‌دهد و آنهارا هلاک می‌سازد، امت‌ها را وسعت می‌دهد وآنها را جلای وطن می‌فرماید. ۲۴  عقل روسای قوم های زمین را می‌رباید، و ایشان را در بیابان آواره می‌گرداند، جایی که راه نیست. ۲۵  درتاریکی کورانه راه می‌روند و نور نیست. و ایشان را مثل مستان افتان و خیزان می‌گرداند.