๒๘
การเผยความกล่าวโทษผู้นำของไทระ
๑ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า
๒ “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงพูดกับผู้นำของไทระ พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้ว่า
‘เพราะว่าใจของเจ้ายโส
และเจ้าได้พูดดังนี้ว่า “เราเป็นเทพเจ้า
เรานั่งบนที่ของบรรดาเทพเจ้า
ที่ใจกลางทะเล”
แต่เจ้าเป็นก็เพียงมนุษย์ ไม่ใช่เทพเจ้า
แม้เจ้าคิดว่า เจ้าฉลาดเท่าเทียมกับพระเจ้า
๓ เจ้าเรืองปัญญากว่าดาเนียลหรือ
ไม่มีความลับใดที่ซ่อนเร้นไปจากเจ้าได้หรือ
๔ เจ้าสะสมความมั่งคั่งให้แก่ตัวเจ้าเองได้
จากสติปัญญาและความเข้าใจของเจ้า
และได้เก็บทองคำและเงิน
เข้าคลังสมบัติของเจ้า
๕ เจ้าเพิ่มพูนความมั่งคั่งของเจ้าได้
เพราะสติปัญญาในการค้า
และใจของเจ้าเกิดยโส
ในความมั่งคั่งของเจ้า’
๖ ฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้ว่า
‘เพราะเจ้าคิดว่าเจ้าฉลาด
เท่าเทียมกับพระเจ้า
๗ เรากำลังนำบรรดาชาวต่างชาติมาโจมตีเจ้า
พวกเขาโหดร้ายที่สุดในบรรดาประชาชาติ
และจะชักดาบของตนสู้กับความงามแห่งสติปัญญาของเจ้า
และจะทำให้ความรุ่งโรจน์ของเจ้าเป็นมลทิน
๘ พวกเขาจะโยนเจ้าลงในหลุมแห่งแดนคนตาย
และเจ้าจะตายอย่างแสนทรมาน
ณ ใจกลางทะเล
๙ เจ้ายังจะพูดดังนี้อีกหรือว่า “เราเป็นเทพเจ้า”
ต่อหน้าบรรดาผู้ที่ฆ่าเจ้า
แม้เจ้าเป็นเพียงมนุษย์ ไม่ใช่พระเจ้า
ซึ่งอยู่ในมือของบรรดาผู้ที่สังหารเจ้า
๑๐ เจ้าจะตายอย่างคนที่ไม่ได้เข้าสุหนัต
ด้วยมือของชนต่างชาติ
เพราะเราได้พูดแล้ว’ ”
พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ประกาศดังนั้น
ร้องคร่ำครวญให้กับกษัตริย์ของไทระ
๑๑ ยิ่งกว่านั้น พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า
๑๒ “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงร้องคร่ำครวญให้กับกษัตริย์ของไทระ และพูดกับเขาว่า พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้
‘เจ้าเป็นแบบอย่างของความเพียบพร้อม
กอปรด้วยสติปัญญา และงดงามอย่างเพียบพร้อม
๑๓ เจ้าเคยอยู่ในเอเดน
สวนของพระเจ้า
เจ้าสวมแต่งด้วยเพชรนิลจินดาทุกชนิดอันได้แก่
ทับทิม บุษราคัม และมรกต
โกเมน พลอยหลากสี และมณีสีเขียว
นิลสีคราม พลอยสีฟ้า และแก้วผลึกสีเขียวปนน้ำเงิน
ซึ่งประดับวางในกรอบทองคำ
เจ้าได้รับการตกแต่งเช่นนี้ตั้งแต่
วันที่เจ้าถูกสร้างขึ้น
๑๔ เจ้าได้รับการเจิมให้เป็นเครูบผู้ปกปักรักษา
เพราะเราแต่งตั้งให้เจ้าเป็นอย่างนั้น
เจ้าเคยอยู่บนภูเขาอันบริสุทธิ์ของพระเจ้า
เจ้าก้าวเดินอยู่ท่ามกลางเพชรนิลจินดาที่ส่องประกาย
๑๕ วิถีทางของเจ้าไม่มีที่ติตั้งแต่
วันที่เจ้าถูกสร้างขึ้น
จนกระทั่งพบว่าความชั่วร้ายอยู่ในตัวเจ้า
๑๖ การค้าของเจ้าทำให้เจ้ามั่งมีมหาศาล
เจ้าเต็มด้วยความป่าเถื่อน
และเจ้าทำบาป
เราจึงเหวี่ยงเจ้าราวกับว่า เจ้าเป็นสิ่งที่น่าอัปยศไปจากภูเขาของพระเจ้า
และเรากำจัดเจ้าออกไปจากท่ามกลาง
เพชรนิลจินดาที่ส่องประกาย
โอ เครูบผู้ปกปักรักษาเอ๋ย
๑๗ ใจของเจ้ายโสเพราะความงามของเจ้า
เจ้าใช้สติปัญญาในทางคดโกง
เพราะเจ้าคิดจะหาความรุ่งโรจน์
เราจึงเหวี่ยงเจ้าลงบนพื้นโลก
เราทำให้เจ้าตกเป็นเป้าสายตาของบรรดากษัตริย์
๑๘ เจ้าได้ทำให้ที่พักของเจ้าเป็นที่
ดูหมิ่นเพราะบาปมากมายและ
การค้าทุจริต
เราจึงทำให้ไฟออกมาจากเจ้า
และไฟเผาผลาญเจ้า
และเราทำให้เจ้าเป็นเถ้าถ่านบนพื้นดิน
ต่อหน้าต่อตาทุกคนที่มองดูเจ้า
๑๙ ทุกคนที่รู้จักเจ้าในบรรดาชนชาติ
ตกตะลึงในตัวเจ้า
เจ้าได้มาถึงจุดจบอันน่าหวาดกลัว
และเจ้าจะไม่คงอยู่อีกต่อไป’ ”
การเผยความกล่าวโทษไซดอน
๒๐ พระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า
๒๑ “บุตรมนุษย์เอ๋ย จงหันหน้าสู่ไซดอน และเผยความต่อต้านเมือง
๒๒ และจงพูดว่า พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้
‘ดูเถิด ไซดอนเอ๋ย เราจะขัดขวางเจ้า
และบารมีของเราจะปรากฏในท่ามกลางเจ้า
และพวกเขาจะรู้ว่า
เราคือพระผู้เป็นเจ้าเมื่อเราลงโทษนาง
และความบริสุทธิ์ของเราจะปรากฏในตัวนาง
๒๓ เราจะให้เกิดโรคระบาดในตัวนาง
และให้เลือดหลั่งที่ถนนของนาง
คนที่ถูกสังหารจะล้มตายในท่ามกลางนาง
ด้วยคมดาบที่โจมตีนางทุกแห่งหน
แล้วพวกเขาจะรู้ว่า เราคือพระผู้เป็นเจ้า
๒๔ ส่วนพงศ์พันธุ์อิสราเอลจะไม่มีพุ่มไม้หนามทิ่มแทง หรือหนามทำให้พวกเขาเจ็บปวดท่ามกลางบรรดาเพื่อนบ้านที่กระทำต่อเขาด้วยความดูหมิ่น แล้วพวกเขาจะรู้ว่า เราคือพระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่’ ”
อิสราเอลอยู่ด้วยความปลอดภัย
๒๕ พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้ว่า “เมื่อเรารวบรวมพงศ์พันธุ์อิสราเอลจากบรรดาชนชาติที่พวกเขากระจัดกระจายอยู่ เราจะให้ความบริสุทธิ์ของเราปรากฏในหมู่พวกเขา ให้บรรดาประชาชาติเห็น แล้วพวกเขาจะอาศัยอยู่ในแผ่นดินของพวกเขาเองซึ่งเรามอบให้แก่ยาโคบผู้รับใช้ของเรา
๒๖ และพวกเขาจะอาศัยอยู่ในแผ่นดินด้วยความปลอดภัย พวกเขาจะสร้างบ้านและปลูกไร่องุ่น พวกเขาจะอาศัยอยู่ด้วยความปลอดภัย เมื่อเราลงโทษชาติรอบข้างของเขาซึ่งปฏิบัติต่อเขาด้วยความดูหมิ่น แล้วพวกเขาจะรู้ว่า เราคือพระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ของพวกเขา”