47
Israilni sürgün qilghan Babil tügeshti!
1 «I Babilning pak qizi, kélip topa-changgha oltur;
I kaldiylerning qizi, textsiz bolup yerge oltur!
Chünki sen «latapetlik we nazuk» dep ikkinchi atalmaysen.
2 «Tügmen téshini chörüp, un tart emdi,
Chümperdengni échip tashla,
Könglikingni séliwet,
Pachiqingni yalingachla,
Deryalardin su kéchip öt;
3 Uyatliqing échilidu;
Berheq, nomusunggha tégilidu;
Men intiqam alimen,
Héchkimni ayap qoymaymen.
4 Bizning Hemjemet-Qutquzghuchimiz bolsa,
«Samawi qoshunlarning Serdari bolghan Perwerdigar» Uning nami;
U Israildiki Muqeddes Bolghuchidur.
5 I kaldiylerning qizi, süküt qélip jim oltur,
Qarangghuluqqa kirip ket;
Chünki buningdin kéyin ikkinchi «seltenetlerning xanishi» dep atalmaysen.
6 Men Öz xelqimdin ghezeplendim,
Shunga Özümning mirasimni bulghiwettim,
Shuning bilen ularni qolunggha tapshurup berdim;
Sen bolsang ulargha héchqandaq rehim körsetmiding;
Yashan’ghanlarning üstigimu boyunturuqlarni intayin éghir qilip salding;
7 Shuning bilen sen: —
«Men menggüge xanish bolimen» dep,
Mushu ishlarni könglüngdin héch ötküzmiding;
Ularning aqiwitini héch oylap baqmidingsen.
8 Emdi hazir, i endishisiz yashap kelgüchi,
Öz-özige: «Menla bardurmen, mendin bashqa héchkim yoqtur,
Men hergiz tul ayalning japasini yaki balilardin mehrum bolushning japasini tartmaymen» — dégüchi,
I sen eysh-ishretke bérilgüchisen,
Shuni anglap qoy: —
9 «Del mushu ikki ish,
— Balilardin mehrum bolush we tulluq —
Bir deqiqide, bir kün ichidila béshinggha teng chüshidu;
Nurghunlighan jadugerlikliring tüpeylidin,
Bek köp epsunliring üchün ular toluq béshinggha kélidu.
10 Chünki sen özüngning rezillikingge tayan’ghansen,
Sen «Héchkim méni körmeydu» — déding;
Séning danaliqing we biliming özüngni éziqturup,
Sen könglüngde: — «Menla bardurmen, mendin bashqa biri yoqtur» — déding.
11 Biraq balayi’apet séni bésip kélidu;
Sen uning kélip chiqishini bilmeysen;
Halaket béshinggha chüshidu;
Sen héchqandaq «hamiy puli» bilen uni tosalmaysen;
Sen héch kütmigen weyranchiliq tuyuqsiz séni bésip chüshidu.
12 Emdi qéni, yashliqingdin tartip özüngni upritip kelgen epsunliringni,
Shundaqla nurghunlighan jadugerlikliringni hazir oqup turiwer;
Kim bilsun, sen ulardin payda körüp qalamsen?
Birer némini tewritip qoyalarsen herqachan?!
13 Sen alghan meslihetliring bilen halsizlinip ketting;
Emdi asmanlargha qarap tebir bergüchiler,
Yultuzlargha qarap palchiliq qilghuchilar,
Yéngi aylarni közitip munejjimlik qilip ishlarni «aldin’ala éytquchilar» ornidin teng turup béshinggha chüshidighanlardin séni qutquzsun!
14 Mana, ular paxaldek bolup kétidu;
Ot ularni köydüriwétidu;
Ular özlirini yalqunning qolidin qutquzalmaydu;
Biraq ularda ademni issitqudek héch kömür,
Yaki adem issin’ghudek héch gülxan yoqtur!
15 Séni aware qilghan,
Yashliqingdin tartip sende soda qilghanlar sanga mushundaq paydisiz bolidu;
Herbiri öz yolini izdep kétip qalidu;
Séni qutquzghudek héchkim yoqtur.