82
आखाँब्मैं नेरो आयों आख्युब्मैं जोगेमिंन्
आसापए भजन घ्रि।
स्वर्गर्बै म्हिमैंए च्होंर परमेश्‍वर टिइमुँ;
देवतामैंए उँइँर खीजी निसाफ लम्:
“खोंयों समा क्हेमैं अनिया लब्मैंए ख लरिमुँ?
धै दुष्‍टमैं ङाँइन ल्हैदिरिमुँ?” बिइ।
तिस्याँदे मैंन्
 
“ङ्हाँदुमैं नेरो आबा आरेब्मैंल ठिक निसाफ लमिंन्;
आयों-आख्युब्मैं नेरो आगुइ क्र ओलै आपिंब्मैंए रक्षा लमिंन्।
आखाँब्मैं नेरो आयों-आख्युब्मैं जोगेमिंन्;
दुष्‍टमैंए योउँइँले चमैंलाइ फ्रेमिंन्।
क्हेमैंने* ज्ञान आरे, क्होल् आखाँ,
क्हेमैं मिछु खैबर प्ररिम्;
ठिमइ बिब् धोंले आप्र।
 
“क्हेमैं देवतामैं ग!” बिसि ङइ बिल।
“क्हेमैं ताँन् भन्दा थेबै परमेश्‍वरए च्हमैं ग,
दिलेया म्हिमैं धोंले क्हेमैं सिब्मुँ,
धै चिब्मैं धोंले क्हमैं नास तब्मुँ।”
 
ओ परमेश्‍वर, रेत्ति, पृथ्बीए निसाफ लमिंन्;
तलेबिस्याँ ताँन् ह्रें-ह्रेंमैंए हग वाल क्हि ग।
* 82:5 82:5 क्हेमैंने हिब्रू क्हयुइर, चमैंने 82:5 82:5 हिब्रू क्युइर, पृथ्बीए जगमैं ताँन् लायाइमुँ (भज ११:३)। 82:6 82:6 यूह १०:३४